ÖLümün En GörkemLi Tonuymuş Seni Sevmek...

Dön benim için" diyemem Ay Parçası..
Yüreğim şimdi yağmur,camur vuslatı..
Kanayan yaralarım var, kendimden bihaber..
Ömrüm yanıyor..

Zamanın kilidi kırılmış..
Seni göstermiyor artık hiç bir takvim..
Hiç bir mevsim..
Hiç bir gün..

Sessiz çığlıklarımı duyuyor musun?..
Söyle be Ay Parçası..
Sen de ben gibi kendini özlüyor musun?
Söyle be Ay Parçası hangi günü beş mevsim yaşıyorsun?
Söyle be..söylesene..
Geceleri kan ter içinde uyandığın oldu mu hiç?
Göz yaşının tuzlu tadı değdi mi diline ?

Sana dön diyemem..Desem bile dönmeni beklemem..
Bırak bu acının bir kahramanı olsun..
Adı ben oliyim..Sebebi sen..

Körpe yüreğimde sızım sızım sızlayan bir yara..
Suçlarımı didikleyen, iştahsız adımlarımla..
Solgun yüz ve yorgun bir ruh ile..
Bana seni inandıran karanlık zamanlardayım..
Ne yolunu gözleyen düşlerim..
Ne de peşinden koştuğum ümitlerim var artık..

Güpegündüz kör olmakmış,çaresizliğe boyun eğmek..
Çıkmaz sokakmış seni düşünmek..
Ölümün en görkemli tonuymuş seni sevmek..
Ben tüm hayatımı bu renge boyadım..
Sil silebilirsen..
Çıkar çıkarabilirsen..